فیلم هوشمندانه، نوآورانه و مفرح «تلقین» (Inception ) فیلمی است که به شدت شما را در فکر فرو برده و با تماشای آن «چه می شد اگر» های زیادی از خود خواهید پرسید؛ مهم تر از همه این که چه می شد اگر انسان ها می توانستند فضای ذهنی را بین یکدیگر به اشتراک بگذارند که به آن ها این امکان را می داد که به بخش ناخودآگاه ذهن فرد دیگری دسترسی داشته و بدین ترتیب او را برای انجام دادن کاری خاص به سبکی خاص تحریک سازند. فیلم ما را سوار یک چرخ و فلک سریع السیر می کند که از ایسگاه های خیال پردازی مختلفی می گذرد و در نهایت با این سوال ما را تنها می گذارد: آیا امکان دارد که واقعیت موجود خود یک خیال و رویا باشد.

فیلم تلقین

به قول معروف یک حکیم چینی که در بحثی مشابه چنین گفت: در خواب دیدم که یک پروانه هستم. ناگهان بیدار شدم و دیدم که انسان هستم. اکنون نمی دانم که آیا انسانی هستم که خواب پروانه بودن را دیده ام یا آیا پروانه ای هستم که خواب انسان بودن را می بینم".فیلم حتی وارد مباحثی مانند کش دادن زمان و امکان افتادن در عمق خاطراتی می شود که می تواند به یک زندان روانشناختی تبدیل شود. این فیلم ما را به فکر فرو می برد که آیا اکنون در خواب هستیم یا نه، آیا بسیاری از اتفاقاتی که برای ما افتاده در واقع رویا بوده یا خیر و بسیاری سوالات دیگر در مورد فاصله بین خواب و واقعیت.